Het College van B en W Emmen kijkt niet op een paar vierkante meter meer of minder.

Zeker niet als het gaat om een vriendje te matsen.

De Raad van State haalde echter weer eens (tijdelijk?) een streep door deze rekening, dank zij bezwaren van omwonenden.

Het verhaal achter deze blamage:

De inmiddels oud-voorzitter van de VVD, de heer Inus Haasken wil graag een stulpje vlakbij Emmen.

Hij heeft zijn boerderij aan de Zandzoom met succes aan de gemeente verkocht voor veel, hééél veel geld: ettelijke miljoenen.

Op zijn land verschijnt de woonwijk "De Delftlanden" die de gemeente weer hoopt te verkopen voor nog veel meer geld, schijnbaar te veel, want de kopers laten verstek gaan.

Haasken mag gratis blijven boeren op zijn boerderij tot de gemeente zijn grond daadwerkelijk nodig heeft.

Dat kan dus, gezien de verkoopresultaten, nog wel even voortduren.

Je denkt dan, Haasken heeft nu naast veel geld, ook wel de tijd een passend onderkomen te vinden om dat te betrekken zodra dat nodig is.

Genoeg te koop en dus keuze te over.

Maar nee, er zat nog wat onder in die kan.

Een opvallend vriendendienstje van het College.

Haasken heeft een snood plan en dat dient hij in bij de gemeente.

Op de Blikveldweg bij Westenesch neemt hij een optie op wat landbouwgrond en daar moet een villa onder architectuur op verschijnen met veel paardenstallen en een luxe tuin.

En, omdat het land agrarische bestemming heeft, ook maar een jongveefokkerij, voor de vorm.

Heb je wat om handen op je oude dag.

En het vele geld moet ook op, want het laatste hemd heeft geen zakken om het in te bewaren.

Het College is onmiddellijk wild enthousiast, de buurt aanzienlijk minder, die maakt bezwaar omdat ze ook twijfelt aan het nut van het plan.

Probleempje is, dat in het grondgebonden buitengebied van Emmen een fokkerij niet groter mag zijn dan 250 m2 en dat het College niet bevoegd is vrijstelling van die bepaling te geven.

Dat is ooit zo besloten door de gemeenteraad om massieve bouw in kwetsbaar gebied te voorkomen.

En Westenesch is een kwetsbaar gebied.

Maar al die stallen samen zijn meer dan 1000 m2.!

Ondanks waarschuwingen geeft het College in haar, uitsluitend op haar vriendjes gerichte, behaagzucht toch maar vrijstelling, want van een fokkerij van 250 m2 daar kan niemand van bestaan. Toch?

Ze stuurt haar beslissing naar de Provincie, die heeft een controlerende taak als het gaat om dit soort planologische beslissingen van de gemeentelijke overheid.

Een huis vol "deskundigheid" in Assen buigt zich over het plan en het besluit van de gemeente.

Het duurt en duurt en dan komt de verlossende toestemming van Gedeputeerde Staten: zeer goed plan, bezwaren van tafel geveegd, alle zegen.

Buurtbewoners stellen toch maar beroep in en ook maar een zogenaamde voorlopige voorziening in het geval dat Haasken alvast mocht gaan bouwen.

De Raad van State besluit daarop fluks dat er hangende de procedure toch maar niet gebouwd moet worden.

Iets wat Haasken achteraf met dankbaarheid zal stemmen jegens de buurt waar hij zo graag had willen wonen.

En ook het College kan daar nu blij mee zijn.

Veel kapitaalvernietiging is zodoende voorkomen.

Want in hoger beroep vernietigde de Raad van State het goedkeuringsbesluit van Gedeputeerde Staten: http://www.raadvanstate.nl/uitspraken/zoeken_in_uitspraken/zoekresultaat/?verdict_id=29993

GS heeft niet goed opgelet volgens de Raad en had moeten zien dat het plan hooguit 250 m2 groot zou mogen worden en dus niet levensvatbaar is.

De overige bezwaren laten de Staatsraden maar voor wat ze zijn, omdat het plan alleen al op dit gebrek aan bedrijfsmatig nut kan en moet worden vernietigd.

Wat als Haasken nu wel gebouwd zou hebben?

Had de gemeente vermoedelijk weer een schadeclaim aan zijn broek gehad net als in de zaak Wilting in Wilhelmsoord.

Wilting bouwde na veel vernietigingen tenslotte wel, want hij kreeg uiteindelijk zijn eigen persoonlijke "Jongveehandel"-bestemmingsplannetje van de gemeenteraadsleden.

Let wel: niemand mag elders in het buitengebied van Emmen handelen in jongvee zonder zo’n op maat gemaakt postzegelplannetje.

Wilting als een door de gemeenteraad van Emmen uitverkoren monopolist.

Dat Wilting nooit een veehandel begon en kennelijk ook nooit dat plan werkelijk heeft gehad maakt het weer een ander verhaal.

Of toch niet?

Is er dan toch een patroon?

Grond verkopen voor veel geld aan de gemeente, vervolgens een privé-bouwplan met agrarische pretenties (in beide gevallen jongvee) indienen, connecties met de top van de politiek en als het erop aan komt dezelfde ambtelijk architect van deze zeperds: ex-ambtenaar Henk Jeuring.

Ook iemand met de goede politieke connecties (was ooit meen ik PvdA-Statenlid), maar die toch beter had moeten weten in deze gevallen.

En deze meneer is dan, hoewel met pensioen, nog steeds adviseur van onze gemeente.

Neemt u van mij aan, ook Inus Haasken krijgt van onze gemeenteraad zo'n persoonlijk "Jongveefok"-bestemmingsplannetje.

Slaafs zal de meerderheid van de raad een komend voorstel dienaangaande van het College steunen.

En ik verwed er mijn bijl om als Haasken vervolgens ooit werkelijk jongvee gaat fokken.

Inmiddels heeft de VVD een nieuwe voorzitter, opnieuw eentje die ook al de nodige miljoenen uit de gemeentelijke ruif heeft opgepeuzeld.

Maar daarover later meer.

Deze week de bijl dus in de VVD, alhoewel die inmiddels zo vermolmd is dat je die ook wel om kunt duwen.

Dit bieltje kwam tot stand in samenwerking met de juridisch medewerker van BGE.

Hartelijke groet van uw, over zoveel onverholen vriendjespolitiek zeer verbolgen, redactie.